Łucja Bałzukiewicz, Madonna z dzieciątkiem, 1932 r., płótno, olej ze zbiorów Działu Sztuki Muzeum Podlaskiego.
Artystka urodziła się w Wilnie w 1887 roku, a zmarła w 1976 r. w Lublinie. Jej twórczość obejmuje pejzaż, kompozycje kwiatowe, widoki wnętrz oraz sztukę religijną. Swoją artystyczną edukację rozpoczęła w Wilnie, w Szkole Rysunkowej Iwana Trutniewa, a następnie wyjechała do Paryża i przez trzy lata była uczennicą Olgi Boznańskiej. Wystawiała swoje prace na wystawach artystów wileńskich, otworzyła też kilka indywidualnych ekspozycji w Lublinie.
Obraz przedstawia siedzącą Madonnę na obłokach w otoczeniu aniołów. Ubrana w długi niebieski płaszcz na swoim prawym kolanie na szmaragdowej poduszce trzyma Dzieciątko, a w drugiej uniesionej dłoni trzyma szkaplerz. Postać Jezusa z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa. Trzy uniesione w górę palce symbolizują Trójcę Świętą: Ojca, Syna i Ducha Świętego; zaś dwa zamknięte palce odnoszą się do dwóch natur Jezusa: boskiej i ludzkiej. Gest pojawił się jako znak błogosławieństwa we wczesnej sztuce chrześcijańskiej i bizantyjskiej. Nad głową Madonny unoszą się dwa nagie anioły w zwiewnych szatach, które trzymają w rękach złotą koronę.
Sygnowany w prawym dolnym rogu: Łucja Bałzukiewiczówna/Wilno 1932