Kolekcja sztuki użytkowej licząca 735 muzealiów jest doskonałą ilustracją dziejów europejskiego złotnictwa, ceramiki i szkła od XVII do XX w. Znalazły się w niej przedmioty luksusowe, stanowiące niegdyś ozdobę magnackich pałaców, jak i przedmioty codziennego użytku, używane na dworach szlacheckich i w domach mieszczańskich. Do obiektów rzadko dziś już spotykanych należą osiemnastowieczne talerze i figurki porcelanowe z Miśni, Kopenhagi, Sevrés oraz wytwórni polskich. Porcelana w zbiorach reprezentowana jest również przez komplety piśmiennicze składające się z kałamarzy, suszek i piórników, pochodzących z wytwórni miśnieńskiej i manufaktury w Berlinie.
Wśród obiektów szklanych muzeum posiada zbiór barwnych przycisków do papieru. Dużą wartość kolekcjonerską ma też zespół biedermeierowskich szklanic i pucharów z XIX w. Do interesujących zabytków należą osiemnastowieczne flasze puzdrowe ze szkła zdobionego herbami. Jednym z najcenniejszych obiektów jest polski kielich – puchar z początku XVIII w., z wygrawerowanym napisem na czarze. W tej grupie zabytków wyodrębnić można jeszcze wazony secesyjne, wykonane ze szkła opalowego łączonego ze srebrem, mosiądzem lub złoconym brązem.
Srebra reprezentowane są w kolekcji w postaci skrzynkowych cukiernic, torebek (moskiewskich i odeskich), tabakier i papierośnic (XIX/XX w.) oraz sztućców (z Miśni i Drezna).
