Zabytkiem miesiąca w kwietniu jest list Stanisława Augusta Poniatowskiego do Antoniego Borysławskiego, posła na Sejm Wielki. To, co czyni go wyjątkowym, to fakt, że został napisany 19 maja 1793 roku w Białymstoku.
Stanisław August Poniatowski był ostatnim królem Polski, panującym w latach 1764-1795. Okres jego rządów charakteryzowały próby reform państwowych, których niepowodzenie zakończyło się tragicznie dla Rzeczypospolitej. W jednym z listów wysłanych z Białegostoku, podczas pobytu u siostry Izabeli Branickiej, Poniatowski poruszał kwestie finansowania urzędników zagranicznych Rzeczypospolitej. List jest odpowiedzią na wiadomość Antoniego Borysławskiego, posła na Sejm Wielki, oraz sekretarza Legacyi Polskiej w Szwecji. Ostatni król Polski wyraził w nim chęć podjęcia starań o wypłatę zaległości „tych wszystkich, którzy służyli Rzeczypospolicie za Granicą” podczas Sejmu Grodzieńskiego (17.06-23.11.1793 r.).
Dokument ma postać prostokątnej karty pożółkłego papieru czerpanego, orientowanej pionowo, dwuskrzydłowej. Jest to jednostronny rękopis w języku polskim, pisany kursywą piórem z czarnym atramentem. W nagłówku, od prawej, znajduje się data i miejsce sporządzenia. Pod tekstem właściwym widnieje podpis Stanisława Augusta Poniatowskiego. Treść listu oraz różnice w grafizmie między słowami w treści a podpisem sugerują, że list spisany został inną ręką, prawdopodobnie przez pisarza królewskiego.
Ciekawym elementem jest umieszczony w centrum kartki znak wodny będący znakiem papierni: w ukoronowanym kartuszu o nieregularnym kształcie widnieje ptak (być może gołąb) siedzący na gałęzi zwrócony w heraldycznie prawą stronę, z rozpostartymi skrzydłami i głową zwróconą w heraldycznie lewą stronę, siedzący na gałęzi, trzymający w dziobie gałązkę z czterema listkami. Tarcza ukoronowana jest koroną otwartą.
Eksponat pochodzi ze zbiorów Muzeum Historycznego w Białymstoku.
