Personalausweis

Bezirk Białystok, czyli okręg białostocki w niemieckiej administracji podczas drugiej wojny światowej, powstał w lipcu 1941 r. Był to efekt przekształceń, jakie zaszły na tych terenach po przejęciu władzy przez administrację cywilną. Wcześniej – w okresie po ich zajęciu podczas realizacji planu „Barbarossa” – tym obszarem zarządzała administracja wojskowa. Bezirk Białystok funkcjonował na zasadach rejencji (podobnie, jak Prusy Wschodnie), z podziałem na osiem komisariatów: białostocki, bielsko-podlaski, grajewski, grodzieński, łomżyński, sokólski, wołkowyski i miasto Białystok. Formalnie na czele całej administracji okręgu stał gaulaiter Prus Wschodnich Erich Koch. Jednak ze względu na znaczną ilość pełnionych funkcji obszarem zarządzali jego zastępcy: Waldemar Magunia, a po nim Friedrich de Brix.

Personalausweisy były odpowiednikami polskich dowodów osobistych i każdy mieszkaniec okręgu był zobowiązany do posiadania takiego dokumentu i okazywania go na żądanie przedstawicieli władz. Personalausweisy, podobnie jak inne dokumenty ścisłego zarachowania, podlegały fałszerstwom, zarówno na potrzeby prywatne, jak i polskiego podziemia niepodległościowego.

Kolekcja Personalausweisów wystawionych w Bezirk Białystok: Białystok, Łapy, Sokółka, 1942 r., papier, druk, rękopis, wysokość: 11,5 cm; szerokość: 8,5 cm