Zygmunt Tadeusz „Zych” Bujnowski urodził się 2 lutego 1895 r. w miejscowości Kutyłowo-Perysie nieopodal Czyżewa. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu na wydziale malarstwa. W 1917 r. przeprowadził się do Kijowa. Tam rozpoczął studia w Polskiej Szkole Sztuk Pięknych na kierunku malarstwa, gdzie wykładowcą był między innymi Konrad Krzyżanowski. W czerwcu 1918 r. wrócił do Polski. Niedługo później wstąpił w szeregi Warszawskiej Legii Akademickiej. Walczył na Śląsku Cieszyńskim, gdzie został ranny. W roku 1920 walczył w szeregach 3. Pułku Piechoty Legionów nad rzeką Berezyną. Został raniony w głowę, co nie pozwoliło mu kontynuować działań wojennych. Dlatego też osiadł w Tykocinie, by zająć się malarstwem. Zmarł nagle 5 marca 1927 r. w wieku 32 lat.
Prace Zygmunta Bujnowskiego często pojawiały się na wystawach organizowanych przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1918 r. odbyła się wystawa „Salon Doradczy”, która okazała się sukcesem dla młodego artysty. Ministerstwo Sztuki i Kultury zakupiło jego obraz Pochmurny dzień. Bujnowski w 1926 r. zorganizował wystawę 81 obrazów w Pawilonie Ogrodu Miejskiego w Białymstoku z towarzyszącym jej katalogiem, po czym w grudniu tego roku podczas „Salonu Doradczego” Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych zaprezentował 6 obrazów.
Po śmierci Bujnowskiego w 1927 r., dzięki żonie i przyjaciołom, odbyła się wystawa 101 prac w warszawskiej Zachęcie. W 1929 r. Muzeum grodzieńskie organizuje ekspozycję 63 obrazów artysty. Kolejna ważna prezentacja miała miejsce w 1930 r. Komitet Towarzystw Zespolonych „Lechii” i „Miłośników Sztuki” w Białymstoku zorganizował wystawę 38 dzieł malarskich. W 1958 r. Muzeum Okręgowe w Białymstoku zorganizowało ekspozycję prac Zycha Bujnowskiego, a rok później w tykocińskiej szkole za sprawą nauczyciela Czesława Matusiewicza powstała prezentacja obrazów, którą zwiedzili prawie wszyscy mieszkańcy Tykocina. Obecnie liczne dzieła Zygmunta Bujnowskiego są eksponowane w tykocińskim oddziale Muzeum Podlaskiego w Białymstoku.