Ikonografia współczesna to sfera wielkiej różnorodności artystycznej. Należą do niej ikony powstające w duchu wielowiekowej tradycji, jak również prace charakteryzujące się współczesną estetyką opartą o kanon. Ów kanon jest systemem znaków i idących za nimi znaczeń, które uczyniły z ikony pewne uniwersum treści. Artyści współcześni w oparciu o nową estetykę próbują w swoich pracach przekazać owe treści – twórczo poddając je własnej redakcji.
W kolekcji ikon współczesnych znalazły się głównie prace artystów związanych ze środowiskiem Międzynarodowych Warsztatów Ikonopisów w Nowicy, którzy niewątpliwie wyznaczają nową drogę estetyczno-artystyczną w malarskim ujęciu tradycyjnej formy ikony. Prace wspomnianych artystów pokazują, iż kanon nie musi być skostniałą formułą, zamykającą twórcę w minionych wiekach. Każda epoka naznaczona jest nową estetyką, poszukiwaniami nowych rozwiązań plastycznych. Okazuje się, iż ikona współczesna, podobnie jak klasyczna ikonografia, może być kontemplacyjna, wykraczająca poza ramy codzienności, przywołująca myśl o transcendencji.
W 2019 roku w Muzeum Ikon w Supraślu została utworzona Sala im. prof. Jerzego Nowosielskiego – artysty, który daje świadectwo indywidualnego spojrzenia i przeżywania ikony. Stworzona przestrzeń ekspozycyjna stała się doskonałym miejscem do eksponowania nie tylko prac Jerzego Nowosielskiego, ale również na prezentowanie ikony współczesnej, prac nawiązujących do sztuki ikony.
