Alfons Karny OPUS VITAE
Ekspozycja stała ukazuje prace Alfonsa Karnego, reprezentujące poszczególne etapy jego drogi twórczej, część biograficzną, rekonstrukcję aneksu mieszkalnego i pracowni oraz kolekcję artysty, na którą składają się między innymi zbiory: rzeźby, malarstwa, ceramiki i zabytkowych mebli.
W części biograficznej możemy zobaczyć: fotografie Białegostoku J. Sołowiejczyka z 1897 r., zdjęcia z okresu służby wojskowej Karnego (1920) i studiów w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, w pracowni prof. T. Breyera oraz dyplomy za osiągnięcia artystyczne z 1935 i 1937 r. Uzupełnieniem tej części wystawy są pierwsze prace artysty: rysunki ze scenami rodzajowymi, drzeworyty – portrety między innymi Stefana Żeromskiego, Władysława Reymonta, Józefa Piłsudskiego, rzeźby z okresu akademickiego: Kazik, Józef Piłsudski czy Autoportret.
W neorenesansowym holu mieści się Galeria Portretów Wielkich Polaków – są to wizerunki postaci, które rzeźbiarz uwiecznił w hołdzie za ich zasługi dla Ojczyzny. Znajdują się tu m. in. wykonane głównie w brązie, granicie i marmurze portrety: Adama Mickiewicza, Fryderyka Chopina, Ignacego J. Paderewskiego, Romualda Traugutta, Stefana Starzyńskiego, Władysława Sikorskiego, Aleksandra Gierymskiego, Jana Śniadeckiego, Mikołaja Kopernika.
Na ekspozycji zobaczymy również rzeźby ceramiczne – efekt odejścia artysty od brązu na rzecz nowych materiałów. Prezentowane portrety pokryte są różnego rodzaju polewami, szkliwem, a także płatkami złota.
W kolejnej sali umieszczono nietypową kolekcję masek pośmiertnych, ukazującą twarze ważnych postaci kultury, do których należą: Fryderyk Chopin, Lew Tołstoj, Tadeusz Breyer, Konstanty I. Gałczyński, Julian Tuwim czy Leopold Staff.
Ważnym elementem ekspozycji jest rekonstrukcja warszawskiej pracowni rzeźbiarza i aneksu mieszkalnego zaaranżowanych na podstawie zachowanej dokumentacji fotograficznej. W pracowni znajdują się oryginalne elementy wyposażenia: kawalety, narzędzia rzeźbiarskie, formy do odlewów, gipsowe portrety i studia form rzeźbiarskich oraz skrzynia na glinę – prezent od prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego.
Aneks mieszkalny wypełniają meble, prace S. Noakowskiego, T. Czyżewskiego, zbiór porcelany (głównie z niemieckich manufaktur) i ceramiki artystycznej warszawskiej grupy „ŁAD”. Jedno z pomieszczeń zostało przeznaczone na prezentację fragmentu kolekcji dzieł sztuki gromadzonej przez Alfonsa Karnego. Składają się na niego: przykłady dawnego malarstwa niemieckiego, ceramika (m.in. fajanse z Delftu), zabytkowe meble oraz małe formy rzeźbiarskie. Ekspozycję zamyka Skakanka z 1930 r. – najsłynniejsze dzieło artysty.
